Birisi size günün sonunda öleceğinizi söylese ne yapardınız? O günü dopdolu yaşamaz mıydınız? Bir günü dopdolu bir zenginlikle yaşamıyoruz. Güne tapmıyoruz;
her zaman yarın ne olacağını düşünüyoruz, yarın bitireceğimiz kriket oyununu düşünüyoruz, altı ay içinde vereceğimiz sınavı, nasıl şeyler yiyeceğimizi, ne tür giysiler satın alacağımızı, hep yarını ya da dünü düşünüyoruz. Dolayısıyla hiç yaşamıyoruz; hep yanlış anlamda gerçekten ölüyoruz.