I now understand why lovers in opera and literature face separation, why they commit suicide or die of pain. There is greatness and nobility in tragedy, however immortal; I want a quiet, private, very secret happiness, so as not to provoke the jealousy of the gods, who are always so vengeful. What nonsense I'm talking! These fantasies have no basis. Daniel treats me with the same kindness he treats Blanca, who might be his mother. Maybe I'm not his type. Or could he be gay?
Opera ve edebiyatta aşıkların neden ayrılıkla karşı karşıya kaldığını, neden intihar ettiğini ya da acıdan öldüğünü şimdi anlıyorum. Ne kadar ölümsüz olursa olsun, trajedide büyüklük ve asalet vardır; Sessiz, özel, çok gizli bir mutluluk istiyorum ki, her zaman intikamcı olan tanrıların kıskançlığını kışkırtmayalım. Ne kadar saçma konuşuyorum! Bu fantezilerin temeli yoktur. Daniel bana annesi olabilecek Blanca'ya davrandığı nezaketle davranıyor. Belki onun tipi değilim. Yoksa eşcinsel olabilir mi?
Sayfa 214Kitabı okudu
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.