Zümer Sûresi 8,9. Ayetler
8. İnsanın başına bir sıkıntı geldi mi rabbine yönelip O'na yalvarır; sonra rabbi ona katından bir nimet verince, daha önce yalvardığını unutarak yolundan saptırmak için Allah'a eşler koşmaya kalkar. De ki ona: "İnkârcı tutumunla biraz eğlenedur bakalım! Gerçek şu ki sen ateşi boylayacaklardan birisin!
[Buradaki "insan"la öncelikle Kur'an'ın muhatapları arasındaki inkârcı kişilerin kastedildiği âyetin devamından anlaşılmaktadır.]
9. (Bu adam mı,) yoksa âhiret kaygısıyla ve rabbinin rahmetine nail olma ümidiyle gece vakitlerinde secde ederek, ayakta durarak kendini ibadete veren kişi mi (daha iyi)?" De ki: "Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu!" Doğrusu ancak akıl iz'an sahipleri bunu anlar.
[Bu bağlamda "Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu!" ifadesindeki "bilme"den maksat, Allah'ı bilip tanıma (mârifetullah), bu irfan sayesinde yalnız yaratana kul olma bilincidir. Bu cümle, daha genel olarak, her konuda doğru bilginin Allah katında mutlak bir değer olduğuna da işaret etmektedir.]
Sayfa 458Kitabı okudu
··
1 artı 1'leme
·121 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.