Bu 'önsöz'ü, Atay'ın Günlük'ünü günlük bir gazetede yayımladığımız sıralarda yazdığım 'önsöz'den bir parça ile bitirmek istiyorum:
O, ömrü boyunca hep "acele etmiş"tir; bu yüzden de hep "geç kalmış" tir. Sürekli bir panik vardır hayatında: Bir kitap okur, bir komedi seyreder, yorulur. Birileriyle birlikte olur, derdini anlatamaz, telaşlanır ve incinir. Küçük dertler, bir yerlere ödenmesi gereken paralar, bazi şeylerin tamir masraflar hiç eksik olmaz ve bu panik duygusuna katkıda bulunurlar. Ve hep acele edilir.
Bu acele içinde ölümden mi kaçılıyordur, yoksa kovalanıyor mudur ölüm, orası pek belli değildir. Öyle bir kaçma-kovalamaca oyunu işte.
Sayfa 11 - Ömer Madra Şubat 1984
·
1 artı 1'leme
·66 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.