'Cahiliye davası' cahiliye çağrısı anlamına gelmektedir. Bir kimsenin kendi kabilesinin mensuplarını yardıma çağırmasıdır. Bu yardım çığlığını işiten kabile mensuptan toplanarak, çağrıyı yapanın haklı veya haksız olduğuna bakmaksızın, kendi kabilesine mensup kişinin yardımına koşarlardı. Bu konuda Hz. Peygamber'in şöyle dediğini Buharı nakletmiştir: "Şu cahiliye çığlığını bırakınız. Soyunu çağırmak ne kötü şeydir." (Buhari, Tecrid-i Sarih, lX, 229-230, Ankara 1971)