ana: i. [ve İstanbul şivesince: anne] doğurduğu emsâli efrâdına nisbetle dişi insan veya hayvan, vâlide, mâder, ümm, nine.
|| mc. 1. aziz ve muhterem kadın: Hatice anamız, Meryem ana.
2. bir şeyin en başlı kısmı, kütük, esas, merkez: ana defter, ana direk.
Sayfa 52Kitabı okuyor
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.