Furuğ'un şiiri kabuslarla örülü bir şiirdir de aynı zamanda. Huzursuz uykuların şiiri. Mezar aralarında gezen huzursuz ruhun serzenişi, umutsuz ve karanlık gecenin azaplı kız kardeşi... İçinin kuytularında gezdirdiği korkusuyla bakar hayata. Unutuşun, uykunun serin kollarına teslim olmaya hazır oluş, ölüme duyulan örtük bir özlemdir aslında. "Gecede Görüşme" böyle
bir itkinin yansımasıdır, "Karanlığın Ortasında" şiiri de. Hani rüzgarın evi, diye sorar. Savrulmalar sonsuz bir gurbete mahkum etmiştir kendisini. Bunun karşılığı ebedi karanlıktır, yerini güneşe bırakmayan sürekli bir gecedir kalbi.
Önsözden
·
47 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.