Kendini dış gerçeklikle karşı karşıya buldu, etrafına baktı, gördüklerini tanıyordu; derin bir vahşet ve iğrenme hissiyle, günlerini ve gecelerini dolduran bitmek bilmez delilikten, her tarafta kaynayan ayırt edilemez aynılık kabusundan tanıyordu.
Sayfa 209Kitabı okudu
·
77 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.