Öte yandan, tarihin belli dönemlerinde belli bazı dini hareketler gerçekten de şiddet karşıtı bir işlev gördü. Anarşi ortamlarında dini kurumlar zaman zaman uygarlaştırıcı bir güç oldu ve çoğu cemaatlerinde ahlakın kendilerinden sorulması gerektiği kanısında olduğu için, ahlaki düşünce ve eylemlere zemin oluşturmuş olabilirler. Quakerler Aydınlanmanın kölecilik ve savaş karşıtı fikirlerini köleciliğin feshi ve pasifizm doğrultusunda etkili hareketlere dönüştürdüler ve 19. yüzyılda onlara diğer liberal Protestan gruplar katıldı (4. bölüm). Amerika'nın Güney'indeki ve Batı'sındaki vahşi sınır bölgelerinin ehlileştirilmesine Protestan kiliseleri de destek oldu (3. bölüm). Afrikalı Amerikalı kiliseler yurttaş hakları hareketine örgütsel altyapı ve söylem gücü kazandırdılar (ama, daha önce gördüğümüz gibi Martin Luther King ana akım Hıristiyan teolojisini reddediyor ve Gandi'den, seküler Batı felsefesinden ve dönek hümanist teologlardan ilham alıyordu. Bu kiliseler 1990'larda da Afrikalı Amerikalıların yaşadıkları kent merkezlerinde polisle ve toplumsal örgütlerle birlikte hareket ettiler (4. bölüm). Gelişmekte olan ülkeler dünyasında Desmond Tutu ve diğer kilise önderleri apartheid ve iç karışıklıklar ardından ülkelerin yaralarını sağaltan uzlaştırma hareketlerinde siyasetçilerle ve hükümet dışı örgütlerle birlikte çalıştılar (8. bölüm).
Sayfa 744Kitabı okudu
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.