“Artık akmayan bu zaman başka türlü nasıl öldürülür? Bu bitmez tükenmez pazarlarda var olma acısı kendini tümüyle gösterir. Bazen bir şey içinde kendimizi unutmayı başarırız ama dünya içinde kendimize nasıl unutabiliriz? Bu olanaksızlık o acının tanımıdır. Bu acının yakaladığı kimse hiçbir zaman iyileşmeyecektir, evren tamamıyla değişse bile. Değişmesi gereken yüreğidir oysa yürek değişmez, onun özünde var olmanın tek bir anlamı vardır: Acısına gömülmek. Gündelik bir nirvanaya varma talimi onu geçersizliğin algısına yüceltene dek…”