William Ernest Henley'nin Boyun Eğmez (invictus) şiiri
"Zifir gibi gece sardı dört yanımı
Cehennemi karanlık çöktü omzuma
Teşekkürler olsun, hanginiz, ey tanrı,
Boyun eğmez ruhumu verdiyse bana.
-
İstediğince zorlu olsun koşullar,
Ne ağlar sızlar, ne de kaçarım;
En ağır silleleri vursa da kader,
Ezilir belki ama eğilmez başım.
-
Gazap ve acı dolu dünyadan sonra,
Gidecek tek yer Gölgelerin Dehşeti.
Yıllar geçtikçe yaklaşsam da yanına,
Korkarım sanma Ölümün Efendisi.
-
Varsın çok dar olsun kapısı cennetin,
Varsın cezalarla dolsun kara kaplı,
Benim efendisi kendi kaderimin,
Kendi ruhumun benim komutanı."
Sayfa 492 - TİBKYKitabı okudu
·
152 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.