ve Aslan Kral, ölümün eşiğinde, sanki hiçbir şey önemli değilmiş gibi bir isim telaffuz ediyordu. Üstelik herkes tarafından merak edileceğini bile bile. Gözü yaşlı halkına baktı, belki de son kez sözünü dinleyeceklerini düşünüyordu. Sükûnetle ve tane tane söyledi:
"Bir adam ki, dünyayı yöneten kişiler onu anlasalardı en büyük hazineye sahip olurlardı!"