Mustafa Çiftçi'nin ilk okuduğum kitabı oldu kendisi. Hikayeleri o kadar güzel tasvir etmişti iç Anadolu'yu evet bu biz diyorsunuz. İnsanların bakış açıları düşünme biçimleriyle tam bir Anadolu.
Her hikayenin sonunda acaba kötü bir şey olacak mı diye korkuyla bekletip güzel sonlar yazması Anadolu insanının zor hayatını bir nebze de olsa hikayelerde mutlu sonla bitirme istediğinden geliyor sanırım. Bu hikayelerde mutsuz sonralara yer yok. Oldukça keyif vericiydi su gibi akıp gitti tüm kitap.
