Kitap yoğun arkadaşlar.Yani satırlarca süren ve bitimi kelimeler alan cümleler var.Kesinlikle sadece kötü manada söylemiyorum.Bir cümleyi (yaklaşık 1 sayfa bu cümleler genelde) okuyorsunuz.Tamlamalar birbirine savaş açarken konular sağa sola zıplıyor.Tam anlıyorum derken bu sefer anlatıcı değişiyor falan.Kurulan cümlelerin içerik kalitesini tartışmaya gerek görmüyorum.Çünkü öyle ifade edilmiş cümleler var ki okurken yaşıyorsunuz.Lakin bu cümleleri anlarsanız yaşıyorsunuz.Normalde yoğun bir kitabın bendeki çözümü yavaş okumak.Ama bu kitabı çözemedim.5 güne yaklaşık %70'ini okudum.Sonra dedim biraz yavaş sindirerek okuyayım.O da kar etmedi.Kitaptan bahsetmek gerekirse bir dikdatörün son günlerini oldukça ayrıntılı ve karmaşık bir biçimde anlatıyor.İç içe geçmiş birçok olay var ve sayfalarda paragraf boşluğuna dahi nadiren rastlıyorsunuz.Çok sessiz bir ortamda okunmalı.Önerir miydim? Garcia Marquez'i çok seviyorsanız.Huzur(Ahmet Hamdi T.) gibi yoğun kitapların müptelasıysanız hoşunuza gider diye tahmin ediyorum.Kitap ile kalın.

Başkan Babamızın SonbaharıGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 20221,060 okunma

·

63 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.