Sevilen insan, başka zamanlarda hep bir şeyin eksik olduğu noktada durur gibidir. Deyiş yerindeyse ruhlar, dos á dos birleşirler ve bu arada kendi kendilerini de gereksiz kılarlar. Bu yüzden çoğu insan büyük bir gençlik aşkı geçip gittikten sonra ruhun eksikliğini artık hissetmezler ve böylece bu delilik hali de aslında yararlı bir toplumsal görevi yerine getirmiş olur.
Sayfa 317Kitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.