sade diliyle ön plana çıkan bu eser; aşk, ölüm ve yaşam arasındaki ince çizgiyi ele alarak içerisinde gerekli gereksiz müstechen sahne barındırmaktadır. murakami'nin diğer kitaplarını okumamış biri olarak yazarın genel tarzı bu mudur orasını bilmiyorum.
kitap içerisinde barındırdığı bazı betimlemelerle sizi büyüleyebiliyor. mesela benim en hoşuma giden betimleme yazarın ölmekte olan bir karakteri içi boş ve yıkılmayı bekleyen bir binaya benzetmesi oldu.
eser bende pek bir iz bırakmadı, bu kadar popüler olması belki de bu yüzdendir. insanlar içi boş şeyleri gereksiz abartıyor. iyi okumalar.