Hah, diye soluğunu boşaltıyor, sen beni tanıdığını sanıyorsun.
Tanımıyor muyum?
Sanmam.
Seni nasıl tanıyabilirim öyleyse?
Bence bir insanı tanımanın bir tek yolu vardır, onu bitmiş kabul etmek. Onu artık yaşamıyor saymak. İnsan ancak böyle bakınca onu olduğu gibi, tamamlanmış olarak görebilir.
Ama yaşayan birine böyle bakabilmek çok güç değil mi?
Böyle bakmadıkça kimseyi tanıyamazsın, diyor kesinlikle.
Belki bir ölçüde herkese böyle bakabilirim ben, ama sana.. asla.
O zaman beni hiç tanıyamayacaksın, diyor.