Cumhuriyetin kuruluş döneminde ulus-inşa sürecinde Türkçülüğün kültürel unsurları sıklıkla resmi söylemde yer almakla birlikte dış politika bağlamında "Dış Türkler" konusu uzak durulan bir alan oldu. Atatürk İslam Birliği ve Türk Birliği gibi idealleri hayalci buluyor, İslamcılık ya da Türkçülük temelinde bir dış politika izlemenin ulusal çıkarlar açısından maceraperest bir yaklaşm olacağına inanıyordu. Konjonktürel nedenlerin de etkisiyle pragmatik bir tercihi yansıtan bu yaklaşım zamanla doktrinleşerek katı bir tutuma dönüştü Dış politika bir yana, Türkiye dışında yaşayan Türklerle kültürel bağlamda ilgilenmek bile uzun yıllar "faşist" ya da "Turancı" suçlamasıyla karşılaşmayı göz önüne almayı gerektiriyordu. Türkiye'de dış Türklerle ilgilenen bir siyaal damar her zaman var olmakla birlikte bu Türk siyasal yaşamında hem cılız bir ses olarak kalıyor, hem de bürokratik kadrolardaki hâkim zihniyetin sert çeperlerine çarparak etkisini kaybediyordu.
Sayfa 4 - ATATÜRK ARAŞTIRMA MERKEZİ BAŞKANLIĞI YAYINLARIKitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.