Üzgünüm: Hayatımın en değerli varlığını,seni yitirdiğim için.
Mutluyum:Sen en çok sevdiğim insan olduğun ve bana gerçekten sevildiğim duygusunu yaşattığın için.Ama çok şaşkınım sanırım.Bu hiç bitmeyecekmiş gibi gelen beraberliğin bitmek zorunda olduğu gerçeği,bu yok saydığım,bu göremezlikten geldiğim gerçeği,hayatın kendisi dayatıverdi sonunda.Seni yitirdim bir kez daha.
Sayfa 71 - Sinatle yayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.