Durumların onların etki alanına giren insanın düşüncelerini, hislerini ve eylemlerini dönüştürme gücünü anlamadığımız çok açık. Sistemin pençelerinin içine giren bir insan, meydana gelen olaylara o an, o mekânda cevap vererek sadece uyum sağlar.
Eğer güçlü bir Sistemdeki tuhaf ve acımasız bir Durumda kalırsanız, bu insan doğası potasının içine girenle ayrı insan olamazsınız. Olduğunuz şeyi aynada gösterdiklerinde kendinizi tanıyamazsınız. Hepimiz kendi içsel gücümüze, kişisel hüküm duyumuza, Stanford Cezaevi Deneyi'ndeki dışsal durumsal güçlere karşı koyabilme gücümüze inanmak isteriz. Bazıları için bu inanç doğrudur. Bu insanlar genelde azınlıktadır, nadir görülürler. Böyle insanları sonradan kahraman olarak niteleyerek değerlendireceğim. Çoğu için ise etkili durumsal ve sistemik güçlere karşı koyabilecek kişisel iradeye inanmak dayanıklılık illüzyonunu garantiye almaktır. Paradoksal olarak bu illüzyonu sürdürmek, onları istemeden etkileme girişimlerine karşı tetikte olmasını engelleyerek insanı manipülasyona karşı daha zayıf hale getirir.
Sayfa 292Kitabı okudu
·
140 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.