gittikçe artan bir melankoli yavaş yavaş hepimizin üzerine yayılıyormuş,
yine bu mevsimmiş, eylül sonu;
Tam da havanın açık olduğu, dünyanın bir atmosfer tabakası olarak her yõne doğru şeffaflaştığı ve doğanın sırf sakinliğiyle güzelleştiği günlerde,
uzun zaman önce ölmüş birinin arkasında kalanın hüznü iki kat oluyormuş.
Sayfa 19
·
2 artı 1'leme
·85 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.