İlber Ortaylı
Bu benim okuduğum altıncı İlber Ortaylı kitabı oldu bu kitap 2006 yılında basılan kitabın geçen ay yani Mart 2024 tarihinde basılan yeni, güncellenen halidir. Ayrıca geçen gün okuduğum
Osmanlı’yı Yeniden Keşfetmek kitabının devamı niteliğinde bir kitaptır. O kitaba yaptığım incelemeye de buradan bakabilirsiniz.
( #238543829 ). Bu kitabı da çok beğendimi söyleyemem cidden İlber Ortaylı'nın tarih yazıcılığı, dili üslubu bana hiç keyif vermiyor zira bu altıncı kitabında da yazılanları çok yüzeysel ve sığ buldum yani konu başlıklarına derinlemesine girmiyor, anlattığı konuları böyle uzun örnekler ile bilgi olarak yüzeysel bırakıyor ancak şu da var şunu şunu yapmalıyız, halk bunu yapmalı, hükümet bunu yapmalı vs. diyor, biz şunları kaçırdık diyor ama bu konularda 1923-1950 arasında yapılan hiçbir hata dile getirmiyor adeta toz kondurmuyor ee o zaman niye sürekli halk suçluymuş gibi halkı suçlayan bir tavrı var sanki yöneticilerin hiç hatası yok, tek parti döneminde hiç bahsettiği konularda yanlış yok gibi bir tavrı var.
Ayrıca İlber Ortaylı kitaplarının içinde aşırı tekrara düşüyor gerek bu kitapta gerek serinin ilk kitabı olan
Osmanlı’yı Yeniden Keşfetmek kitabında kitap içi sık sık tekrarlayan yerler olmakla birlikte bu kitabın içerisinde de ilk kitabın içerisinde ki aynı bilgiler birebir aynı cümleler ile tekrar edilip okura sunulmuş yani hem kitap içerisinde hemde serinin devam niteliği olan bu kitapta bu kadar tekrara düşülmesi gerekli mi sorusu akla geliyor ben bu tekrarların hem okuru sıktığını hem yazarın sadece kendini tekrarladığını düşünüyorum yani iki kitapta da aynı cümleleri yazmak neden diye sorguluyorum sanki sadece ticari kaygıyla yazılmış kitaplar gibi duruyor....
Birde Enver Paşa konusu var. Enver Paşa'yı sevmeyebilir, Enver Paşa'dan haz etmeyebilir ama her kitabında konuyu bir şekilde Enver Paşa'ya bağlıyor onun başarılı yanlarını küçümserken hatalı yanlarını ise büyütüyor, abartılı bir dil kullanıyor Enver Paşa'yı kötülüyor her kitabında bunu yapması ne kadar doğru bir hareket, ne kadar tarihçi ilmine sığar bilemiyorum bu hakikatli, objektif bir tarih yazıcılığından uzaklıktır çünkü sevmediğin bir kişiyi sürekli kötülemek, iyi yanlarını, başarılarını küçümsemenin hiç hoş bir hareket olmadığını düşünüyorum. Özetle ne zaman istekle bir İlber Ortaylı kitabına başlasam sığ ve yüzeysel bir dil ve üslupla karşılaşıyorum, sevdiklerini yücelten sevmediklerinin doğru işlerini ve başarılarını dahi küçülten bir yazar portresi ile karşılaşıyorum. Bir kaç tane kitabını daha okumayı düşünüyorum ama bu muhtemelen seyahatname tarzı kitaplarından veya evde olan tarihi kitaplarından biri olabilir çünkü gerçekten objektiflikten uzak ve yüzeysel dili, sevdiğini yüceltme sevmediğini gömme işi okurken çok yorucu oluyor. Bu serinin birinci ve ikinci kitabı Osmanlı tarihine bir giriş ve Osmanlı ile ilgili belli başlı konu ve konu başlıklarına ilgi duyanlara, merak edenlere cevap ve merak giderici niteliğinde olabilir...
