Öz şefkatin sıcak kucağı acımızı katlanılabilir kılar, ıstırabın sert kenarlarını yumuşatan yatıştırıcı bir merheme dönüşür. Kendimize nazik bir arkadaş gibi davrandığımızda, acı çeken kişi rolünden yavaşça sıyrılırız. 'Evet, canım yanıyor. ama aynı zamanda kendimi önemsiyor ve kendim için endişe duyuyorum. Hem teselli eden hem de teselliye ihtiyaç duyan benim. İçimde şu anda hissettiğim acıdan daha fazlası var, ben de o acıya yürekten yanıt veriyorum.'
Hayatın ne kadar zor olduğuna dikkatimizi verdiğimizde, içinde bulunduğumuz an bir saniye önce olduğu kadar zor gelmemeye başlar. Deneyimimize yeni bir malzeme ekleyerek sıcak ve kuru bir çölde çağlayan serin bir şelalenin verdiği rahatlık hissini elde ederiz.
Sayfa 61 - Diyojen yayıncılık
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.