Hatırladığın sürece geçmişi bir kenarda tutarsın. Bir gece ormanının ortasında ateş yakmak gibidir. Etrafına iblisler ve kurtlar çökmüştür, geçmişin canavarları çemberi daraltır ancak geçmeye henüz cesaret edemezler. Alegori basit. Hafızanın ateşi yandığı sürece efendisin. Sönmeye başladığında ulumalar artacak ve canavarlar hep daha yakına gelecektir. Geçmişin tayfası.
Ne kadar az hafıza, o kadar çok geçmiş.
Sondan kısa bir süre önce zamanlar karışır. Çünkü kafesler açılmıştır ve herkes sürünerek dışarıya çıkar... Günler olmasaydı nerede yaşardık, diye soruyordu bir şair, adı neydi... Oysa günler yok. Takvim kendiliğinden dağılmış, tek bir gün ve gece var, onlar da sonsuza dek tekrarlanıyor...
Geçmişi geçmişte tutmak için hatırlıyorum...
Sayfa 274Kitabı okudu
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.