Uyuyan şu insanların rüyaları adına
Geceyi hırka gibi giyinmiş uykusuzluğun acısı adına
Denizin büyük mavi karanlığı adına
Şarabın mumla seviştiği geceler adına
Yüzü yere düşen çaresizlik adına
Kavuşmanın kekeme sevinci adına
Aşkı bir gövdeden doğuran dünya
Sen koydun bu kalbi bu güzelliğin önüne
Ayrılığa bırakma beni
Ölüm bir gün nasılsa sürecek hükmünü...