Bir vakitler birbirimizi kahkahalarımızdan, masaya oturuşlarımızdan, saçlarımızı alnımızın gerisine atışımızdan, canımız sıkkınsa ensemizde tuttuğumuz ellerimizden, vapurda gazeteyi katlayışımızdan, rakıya attığımız buz sayısından, böreğin yanmışını sevişimizden, gazozu içerken kaldırdığımız sağ serçe parmağından tanıyan insanlardık, şimdi epey tenhadayız ya ona şaşırıyorum.
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.