"Hayatımın sonuna kadar bu arabayla aynı çatı altında yaşamak isterim" dedim. Bunu gülümseyerek söylemiştim, ama Çetin Efendi isteğimin içtenliğini anladı, başkaları gibi "Aman Kemal Bey, ölenle ölünmez" demedi. Deseydi ona Masumiyet Müzesi'nin ölenle yaşamak için yapılmış bir yer olduğunu söyleyecektim.