Sartre ve ben tanıştığımızda, yalnızca geçmişimiz değil, aynı zamanda sağlam duruşumuz, olmamız gereken kişi olmaya duyduğumuz bireysel inancımız da kaynaştı. Bu çerçevede rakip olmamız mümkün değildi. Sonrasında aramızda bir ilişki oluştu ve birbirimizin hayatında yeri doldurulamaz kişiler olduğumuza ikna olduk. Başka bir deyişle, ikimiz de ilişkimizin sağlamlığından ve bunun alnımıza yazılmış olduğundan sonuna kadar emindik. Tabii o zaman söylense bu lafa gülerdik. Böyle bir güvene sahip olduğunuzda kıskançlık yapmamak çok kolay. Fakat bir başka kadının Sartre’ın hayatında benim oynadığım rolü oynadığını bilseydim, elbette kıskanırdım.
Sayfa 77 - Zeplin Kitap
·
66 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.