Yaşamımda Satsuko’ya körkütük âşık oldum, ona karşı kötülük besliyorsam içimde, öldükten sonra öcümü nasıl alabilirim ki? Öldükten sonra belki insanın öç alma duyguları ortadan kalkar. Yine de inanamıyorum. Gövde ile birlikte isteğin de öleceği akla yatkın, ama bazı ayrıcalıklar olabilir. Örneğin, benim bir kısım isteklerim onun istekleri içinde varlıklarını sürdürebilirler. Benim mezarım üzerinde yürürken ve bunak ihtiyarın kemiklerini çiğnediğini düşünürken, ruhum hâlâ yaşadığına göre gövdesinin tüm ağırlığını ve kadife tabanlarının dokunuşunu hissedebilirim. Öldükten sonra bile onu hissedeceğim. Hissedemeyeceğime inanamıyorum. Aynı biçimde, Satsuko da onun ağırlığını sevinçle taşıyan ruhumun varlığının farkında olacak. Belki de benim küle dönmüş kemiklerimin arada bir tıkırdadıklarını, kıkırdadıklarını, yakındıklarını ve gıcırdadıklarını bile duyacaktır.

Çılgın Bir İhtiyarın GüncesiCuniçiro Tanizaki · Can Yayınları · 2006340 okunma

·

44 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ligarba