Bu Hikaye Senden Uzun Osman kitabıyla tanıdığım ve diğer eserlerine merak saldığım yazar.
Bu kitabını birkaç saat içinde okudum. Kitabının ilk sayfalarına düştüğü "abilerin en güzeline, belki bir gün uyanır diye... " notu kitabın otobiyografik niteliğini baştan belli ediyor...
Her ne kadar aşk acısı ile ilgili yorumlar yapılsa da kitap hem yazarın abisinin bir kaza sonucu bitkisel hayata girmesi (ki bu süreçte hukuksal bir mücadeleye girip davayı kazanmışlar.) babasının kaybı ve gönül kırıklığı ile bir yas süreci ve yaaa uyum sağlama sürecini göz önüne seriyor.
Okurken bazen tebessüm ediyor bazen burun direğini sızlıyor bazen de kızmış bulsbiliyorsunuz kendinizi.
Kitabı bir yerinde "Dünya, derdi olan insanları taşıyacak kadar şefkatli değil. Silahlarımızı kuşanmak zorundayız" demiş. Özellikle bu satırda yazara sarılmak isterdim.
Değerli bir emek. Yüreğine sağlık kadın iyi ki seni tanıdım.
