Şermin Yaşar’ın ilk okuduğum romanı oldu ve kesinlikle sonuncusu olmayacak. Gerek hikayesi açısından gerekse karakterlerin ağzından çıkan bazı sözler öyle içinize işliyor ki anlamsız anlamsız duvara baktığınız oluyor. 200 sayfa su gibi akıp gidiyor. Bazı romanlarda keşke daha uzun olsa diyordum yahut daha kısa da olabilirmiş diyordum ama bu roman tam olması gerektiği gibi bitti ne eksik ne fazla… Bu incelemeyi yaparken yandan da Samime SANAY’dan Söyleme Bilmesinler parçasını açtım dinliyorum. Hüzünlü bir mutluluk doldu içime şimdi. İyi olan kitapların bir özelliği de budur ; sağlam filmler söyler size, kaliteli müzikler fısıldar ve sanat alanında etkileyici isimleri aktarır ki araştırıp bakasın, güzellikleri biraz kopya çekmiş gibi olsan da keşfedebilesin. Cuma günü saat 13.30’da Ethem alıyor mikrofonu eline başlıyor anlatmaya… Stand-up sahnesi gibi düşünebilirsiniz ancak burda gülmek yerine hüzünlendiren bir gösteri(hikaye) mevcut. Ethem ortanca kardeş, hani bir klasik vardır ya ortanca kardeş hep en kıyada köşede kalandır, en ilgi görmeyen odur diye burda da o durum var ilk başlarda, tabi hikaye başka olsa da Ethem bu durumları tamamen ortanca kardeş olduğu için yaşadığını düşünmektedir. Ardından Emin alır eline mikronu. O kardeşlerden en büyüğüdür. Ethem sen anlat anlat ben neler çekiyorum sen biliyor musun der başlar anlatmaya, öğretmenlikten emekli olmuştur kendisi, ticarete atılmış bocalamaktadır, bir taraftan da babası onun evinde kaldığı için bir takım şeylere göğüs germektedir. Bunun isyanındadır. Öğretmen olmayı o seçmemiştir, evleneceği kişiyi o seçmemiştir. Emin hiçbir şeyi seçememiştir hayatında, sevdiğini bile alamamıştır. Siz anlatın anlatın derdimi ancak ben bilirim der durur. Ardından mikrofonu eline en küçük kardeş olan Ekrem alır. O da anlatır dertlerini okuyucuya. Ethemle Cuma günü saat 13.30’da başlayan hikaye yine Ethem’in Cumartesi saat 23.00’da ki anlatısıyla kapanış yapar. Tabi aralarda mikrofonu eline kardeşlerin eşleri ve anne babaları da alır. Herkesin bir hikayesi ve derdi vardır bu kitapta. 200 sayfacık olmasına rağmen bunu çok iyi temellendirip anlatır Şermiş YAŞAR. Gerçekten usta işi bir nakış işler. Tüm karakterlerin hayatı birbirine geçmiş vaziyettedir. Bu düğüm öyle bir çözülür ki kitabın sonlarında gözyaşınızı tutamayacaksınız. Kitapyurdu.com adlı internet sitesinde de bağımsız tüm herkesin katılabildiği bir oylamada 6.057 oy alarak yılın romanı ödülünü almış, burdan da tebrik etmiş olalım hak ettiğini düşünüyorum bende. Kitaptan birkaç cümle serperek bitiriyorum incelememi, muhakkak okuyun :) ------------------------- ‘’Benim kimsem kim peki?’’ ------------------------- ‘’Sabah namaza kalkıyor Nurten. O kalkınca onun tarafına kolumu uzatıyorum, o sıcaklık hoşuma gidiyor.’’ -------------------------- ‘’Neşe bulaşıcıdır falan diyorlar. Yalan. Neşe kolonya gibi bir şey. Dökünüyorsun, o an ferahlıyorsun. Sonra uçup gidiyor burnundan, elinden, üzerinden. Kasvet öyle değil ama, zank gibi, bulaşıyor ve dokunan herkese yapışıyor.’’ -------------------------- ‘’Yapayanlış örülmüş bir hırka giymişim yıllardır, onunla ısınmaya çalışmışım gibi hissediyorum kendimi. Babam anlattıklarıyla o hırkanın bütün ilmiklerini söktü’’….

Söyleme BilmesinlerŞermin Yaşar · Doğan Kitap · 20234,101 okunma

·

61 görüntüleme

Doğavekitap

@Dogavekitapankara ·

17 Nisan 16:46

👏👏👏 Elinize sağlık. Şermin Yaşar'ın sırlarla dolu kitabını ben de keyifle okudum. #kitapseverlertakiplesiyor #dogavekitap #dogavekitapankara Yorumum için blog siteme bakabilirsiniz 👇👇👇 dogavekitap.wordpress.com/2024/03/31/soyl...

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.