Yoksul bir Derviş Herat'ta Horasan Valisinin süslü püslü kölelerini gördü. köleler Arap atlarina binmiş, altın Sırmalı elbiseler giymiş, daha başka süslerle süslenmişlerdi. Derviş 'Bunlar hangi beylerdir, hangi ülkenin padişahlaridir' diye sordu. ona dediler ki: 'bunlar Bey değil, Horasan valisinin köleleridir.' yoksul Derviş kalbinden geçen 'Allah'ım Kula bakmak nasıl olurmuş bak da validen öğren' cümlesine engel olamadı. Derviş çıplaktı, yoksuldu, yiyeceği yoktu. Kışın soğukta tir tir titriyordu. elinde olmaksızın böyle bir cürette bulundu. Nihayet günün birinde padişah valinin bazı işlerinden rahatsız oldu ve elini ayağını bağlatıp onu zindana attı. o süslü kölelere de efendimizin hazinelerinin yerini Söyleyin diye türlü işkenceler etti. gece gündüz çekilen işkenceler neredeyse bir ayı buldu fakat tek bir köle bile efendisinin sırrını söylemedi. konuşmayacağı Anlaşılan kölelerin hepsi Paramparça edilerek öldürüldüler. yoksul dervis uykudayken ötelerden şöyle bir ses işitti: 'Ey kendini Derviş zanneden kişi gel sen de kul olmayı valinin kölelerinden öğren.'
Sayfa 207Kitabı okuyor
·
1 artı 1'leme
·23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.