Mauricio'nun da ikimiz için çalıştığımı görünce, iş aramaktan ve çalışmaktan başka çaresi olmayacak. Yani utanma duygusu varsa...
— Peki yoksa?
— Eğer yoksa... benim elime bakacak...
— Evet, piyano öğretmeninin kocası olarak!
— Öyle de olsa. Benim olacak, benim; bana ne kadar bağlı olursa, o kadar benim olur.
— Evet senin... tıpkı bir köpeğin olabileceği gibi. İşte buna bir erkeği satın almak denir.
— Bir erkek parasıyla beni satın almak istemedi mi? Peki ben bir kadın olarak, çalışarak bir erkeği satın almak istiyorsam, bunda tuhaf olan ne?
— Bütün bu söylediklerin kızım, eniştenin feminizm dediği şeye çok benziyor.
— Bilmiyorum, bilmek de hiç ilgilendirmiyor beni. Ama hala, size şunu söyleyeyim ki, beni satın alabilecek erkek doğmadı henüz. Beni ha? Beni ha? Beni satın almak?
Konuşmanın burasında hizmetçi kadın, Augusto'nun hanımefendiyi beklediğini haber verdi.
— O mu? Defolup gitsin! Onu görmek istemiyorum. Son sözümü söylediğimi bildir ona.
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.