Maya Efnan. O gece, o potanın altına bir kitap daha okuyabilmek için oturmuştu. O gece, evine o kitaba iki satır daha karaladığı için geç kalmıştı ve kolları arasındaki her şeye, bir kitaba sarılır gibi sıkı sıkı tutunduğu için kaybetmişti. Bense, onun evi olan bu kahverengi kaplı kitabın hayaline sarıldıkça daha güçlü hissettim.
Umut yoktu, hastalığımın bir tedavisi yoktu, o geceyi geri almanın bir yolu yoktu ama ben savaşmayı, çoktan kaybetmiş bir kitap karakterinden öğrenmiştim. Kaybettiğini bile bile savaşmaktan vazgeçmeyen bir karakterden...
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.