Bu insanların hepsine bu dünyada yaşamak öylesine sakin, rahat, temiz, kolay geliyor, hareketlerinde ve çehrelerinde başka bir yaşama karşı öylesine bir kayıtsızlık görülüyor ve kapıcının kenara çekilip onlara eğilerek selam vereceğinden, kapılar açılınca temiz, rahat yataklar ve odalar bulacaklarından , bütün bunların böyle olması gerektiğinden öyle emindiler ki ,buna sonuna kadar hakları olan bu insanlarla ,gezgin, yorgun belki de aç,kendine gülen kalabalıktan utanarak kaçmış şarkıcıyı karşılaştırmadan edemedim... yüreğimin ağır bir taşla edildiğini fark ettim ve bu insanlara karşı tarifsiz bir öfke duydum.