Sevgili Pavese günlüklerini okumayı bir kez daha yarım bıraktığım için üzgünüm. İçime tuttuğun ayna beni ürkütüyor. Zihnimin dehlizlerine attığım,hatırlamak istemediğim anıları,duyguları gün yüzüne çıkarıyorsun. Oysa benim onlarla mücadele edecek gücüm yok henüz. Umarım seninle kitap sayfalarında buluştuğumuz,satırlar arasında dolaştığımız o gün gelecek. O gün geldiğinde bana tuttuğun aynaya daha cesurca bakacağım…
