Vay canına! Demek kalbimde narkotik alarmlar ötüyordu. Çanlar dopamin için çalıyor; beynim türlü riskler almaya hazır, teyakkuzda bekliyordu. Yoksunluklar içinde titreyecek; şayet kendime gelemezsem, telefona sarılıp onu aramak tan bileklerimde ince patikalar açmaya kadar türlü çeşit rezillik yolunda dörtnala gidecektim. Önümde pırıl pırıl bir istikbal uzanıyordu! "İçim açıldı, teşekkür ederim."
Sayfa 59Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.