Dolayısıyla Irving şöyle sordu: Bu farklı ilaçlardan alan insanların ortak noktası neydi? Tek bir şey: ilaçların işe yaradığı inancı. Irving'e göre bu ilaçlar büyük ölçüde John Haygarth'ın değneğiyle aynı sebepten dolayı işe yarıyordu: sizinle ilgilenildiğine ve size bir çözüm önerildiğine inandığınız için.
Irving konuyu yirmi yıl boyunca en üst düzeyde araştırdıktan sonra, depresyonun kimyasal bir dengesizlikten kaynaklandığı fikrinin “tarihsel bir kaza"dan ibaret olduğuna inanmaya başlamıştı: Biliminsanları gördüklerini başlangıçta yanlış okumuş, ilaç şirketleri de bu yanlış algıyı paraya çevirmek için bütün dünyaya pazarlamıştı.
Böylece kültürümüzde depresyon için sunulan başlıca açıklama dağılmaya başladı, diyor Irving. Kendinizi "kimyasal bir dengesizlik" yüzünden korkunç hissettiğiniz fikrinin temelinde bir dizi hata ve yanılgı vardı. Irving'in söylediğine göre, bilimde bir fikrin yanlışlığı ancak bu kadar kanıtlanabilirdi; nörokimyasal bir Humpty Dumpty misali paramparça olmuş, yüzünde üzgün bir gülümsemeyle yerde yatıyordu
Sayfa 43Kitabı okudu
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.