“İnsanlar düşünmek istemiyor. Başları ne kadar derde girerse o kadar kaçıyorlar düşünmekten. Beri yandan bir içgüdü onlara düşünmeleri gerektiğini söylüyor, bu yüzden bu suçluluk duygusuna kapılıyorlar. Bu durumda, onlara düşünmemek için bazı sebepler gösteren her kim olsa onu beğenir, onun peşinden giderler. Kendi günahları saydıkları , bir zaaf, bir suç olarak gördükleri şeyi yüce bir sevapmış gibi gösterebilen kim olursa olsun onu izlerler.”
Sayfa 22Kitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.