5.cilt
1273. Ebû Hüreyre radıyallâhu anh dedi ki, Nebî sallallâhu aleyhi ve sellem her ramazan on gün i'tikâfa girerdi. Vefat ettiği senenin ramazanında yirmi gün i'tikâfa girdi.
Buhârî, İ'tikâf 17. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Savm 78; İbni Mâce, Sıyâm 58.
...
İtikâf, sözlükte mutlak olarak bir yerde ve maddî-mânevî, olumlu-olumsuz bir şey üzerinde ısrarla durmak demektir. Dînî bir terim olarak i'tikâf, kulluk ve Allah'a yaklaşmak niyetiyle mescidde belli bir süre durmak (ikâmet etmek) demektir. Hadislerde de görüldüğü gibi itikâf, daha ziyâde ramazan ayında ve oruçlu olarak mescide kapanmak şeklinde uygulanagelmiştir. Gündüzleri oruçla, geceleri de ibadet ve zikirle mescidde geçirmek, bir anlamda tam mânasıyla kulluğa soyunmak demektir. Zarûri ihtiyaçları dışında hiçbir sebeple mescidden dışarı çıkmamaya özen göstermeyi gerektiren i'tikâf, daha önceki dinlerde de varolan bir ibadettir. Peygamber Efendimiz'in her yıl özellikle ramazan ayında i'tikâfa çekildiği bilinmektedir. Bu sebeple de i'tikâf sünnettir.
Sayfa 554Kitabı okuyor
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.