Yurttaşların nağralarından bana öyle bir çaba geldi ki, nerdeyse ölü olduğumu unutup aralarına katılarak cankurtaranı itmeye koşacaktım, ölmenin bir kötülüğü de bu, istesen de dirilere yardım edemiyorsun. Hatta daha da kötüsü, bir yanda durup, “Hoop!” diye de bağıramıyordum.