Kendime y e t e r l i bir çevremin yokluğu anlatılır gibi değildi: Çünkü bu yokluk, bugün de var, ancak beni yıldırmıyor, çabama engel olmuyor, içimi karartmıyor. Fizyoloji konusunda bilgisel yetersizliğim – o uğursuz idealizm – işte yaşamımda etkili yazgı, gereksiz ve çılgınca bir tutum bu, olumlu bir gelişme yok, giderilmesi, düzenlenmesi olanaksız bir durum. Ben, tüm yanlış girişimlerimi, büyük içgüdü sapmalarımı, yaşamımın ö d e v i n d e n saptıran alçakgönüllülüklerimi, örneğin bir dilbilimci oluşumu hep idealizmin suçu olarak açıklıyorum – neden bir hekim ya da gözlerimi açmama yarayan başka bir etken olmamışım?