Arzunun çölündesin be kardan adam. Artık ne yana baksan bir peri-suret, ne yana baksan hayal, ne yana baksan... Artık deja vu'nün karlı çölündesin, mıhlandın oraya, mahrumsun büsbütün seyyaliyet imkânından. Kar ruhunu kapladı. Yaprak dahi kımıldamıyor, yalnız göğsünü kabartan nefesin. Ebedi kış, ebedi kımıltısızlık! Her yer karanlık. Ruhun ayazda. Ve cehennemi bir süküt! “Ah, perde bir kez daha aralansa!” deyip duruyorsun esefle içini çekerek. * Ah bir aralansa!” Şimdi beklemek, şimdi sabır en büyük eza sana...