Tabiat dörtlemesinin ikinci kitabı TOPRAK’a yapıyorum ikinci incelememi.
İlk kitap SU’yu okurkenki hayranlığım hala gözümün önünde, kitabı alırken bu kadar beğeneceğimi hiç düşünmemiştim…
Gelgelelim TOPRAK’a. Buket Uzuner “TOPRAK’ı, SU’yu yazarken yaşadığım gibi akıcı ve keyifli bir dönemde yazamadım.” diyor ‘Teşekkür ve Bilgi’ bölümünde. Bu kısmı okumasanız bile net bir şekilde anlıyorsunuz bu durumu. SU’daki enerjik gidişat, heyecanlı atmosfer ve kurguyu göremedim ne yazık ki TOPRAK’ta. Sanki ‘iyi’ olarak tasvir edilmiş karakterlerin kusursuz gibi gösterilmiş olduğunu düşündürdü bana kitap. Güneş Aytan’ın her polemikten haklı çıkıp, hiçbir yanlış düşüncesinin olmayıp, Attila vs karakterlerin ise iyi yanlarının az yansıtılmış olduğunu düşünmeden edemedim.
Herkesin hayatında bir Kemal vardır. Kemal Yörüklü, tabiri caizse ‘yürüyen endişe’, sürekli en şanssızın kendisi olduğunu düşünen kişileri sembolize etmiş. Ne kadar elimizde bilmemekle beraber, Kemal gibi olmayalım derim ben.
Bülbülü Öldürmek’ten sonra Tespih Ağacının Gölgesinde’yi okuyup kurgudan çok fikirle doldurulduğunu düşünmüştüm, nitekim burada da öyle olduğunu söylesem abartmış sayılmam.
Buna edebi yönden yetkinlik de diyebilirsiniz fakat ben ilk kitabı okuduğum için kurgu odaklı bir yaklaşım beklemiştim. TOPRAK’ta birilerinin, bir olgunun ya da olayın yerilmesiyle karşılaşmamak pek mümkün olmadı.
Olayın sonuna değinecek olursam, çözümleme biraz havada kalmış hissi verdi bana. Kimin kimi kaçırdığı, nasıl öldürdüğü bölük pörçük anlatılmıştı diyebilirim.
TOPRAK böyle bir deneyim oldu benim için. Sırada üçüncü kitap HAVA var, bakalım nelerle karşılaşacağız? 
Buket Uzuner 
Toprak
·
58 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.