Uzun zaman okumadığında, ruhunun delikleri genişliyor, her şey bu delikten geçip gidiyor, ve en kaba tanelere varıncaya kadar her şey, sanki hiç olmamış gibi oluyor. Yaşanmış olan, ancak okunmuş olanla toplanabiliyor, ve insan bu okunmuş olan olmaksızın hiçbir şey yaşamış olamıyor.