Güçlü bir nefes aldım, yağmurun huzur veren damlaları ardı ardına düştü yeryüzüne. Toprağa düşen binlerce damla, her birimizdik onlar. Ölelim ya da ölmeyelim her birimizdik. Her bir damlanın içine hapsolmuş kocaman hiçlerdik. Hayat bir paranoyaydı ve kurtulmak istiyorsak tek bir yol vardı; zincirleri kırıp o damlaların içinden firar etmek. O damla bedenlerimizdi ve kaçış asıl evimizeydi. /23.24 Pendik
Sayfa 422Kitabı okudu
·
98 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.