“Sen-Ben Anlayışı”nın baskın olduğu ailede, “sen acizsin,sen kendi başına düşünemez, davranamazsın.Senin yapacağın en iyi şey büyüklerin dediğine uymaktır,” görüşü hâkimdir.
Çocuğun güçlü olması,bağımsız olması teşvik edilmez.Bu anlayış içinde olan anababa ya çocuğun elini hiç bırakmaz ve sonuç olarak çoğunu ağlatır ya da “Ağacın arkasına saklanayım da o zaman elimi tutmamanın be olduğunu anla,” görüşü içinde davranır.Ve neticede,çocuğunu yine ağlatır.
Sayfa 34Kitabı okuyor
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.