Gitti ve sekiz yıl geçti hâlâ gelmedi.
İlk yıllarda, ayda bir iki kez görüşüyorduk. Sonraki yıllarda görüşme sıklığımız iyice azalmaya başladı. Birbirimize yabancılaşmıştık sonunda. Babamın bu tutumunu anlayabiliyordum ama bu affetmem için yeterli bir sebep değildi. Onu hiç affetmedim. Bir zamanlar babasına benzetilen her erkek çocuğu gibi gururlanan ben, artık ondan hiçbir iz taşımak istemiyordum.
Sayfa 52Kitabı okudu
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.