Antreye adımını atar atmaz uzun zamandan sonra evine geri dönenleri sarıp sarmalayan o hissiyle doldu içi. Alışageldiğimiz mekanları onlara sürekli baktığımız için sonunda görmez oluruz. Alışkanlığın tozuyla kaplanır üstleri. Bu toz kalkmıştı işte. Her şey daha net görünüyordu sanki şimdi; tıpkı çekildiği ilk günkü renklerine ve kontrastına yeniden kavuşan bir fotoğraf gibi.