Laure, o eflatun çantayı almasa ne olacaktı?
İçindeki gözlere anılarını doldurmayacaktı,kırmızı Moleskine defterini,anneannesinden hediye aynayı,eşinin ve ailesinin fotoğrafını..
O çantayı almasaydı,evine girmek üzereyken yabancı biri arkasından yaklaşıp onu çalmayacaktı,kafasını kapıya vurmayacak ve komaya girmeyecekti.
Ama Laure eflatun çantayı gördüğü gibi aldı.
.
Çanta çalındıktan ve içindeki maddi değeri olan şeyler alındıktan sonra çöp bidonunun kapağına bırakıldı. Laurent oradan geçiyordu ve o eflatun çanta artık ona geçmişti. Bazen hayatta anlam veremediğiniz şeyler elinize geçer. İçlerinden bazıları ise hayatınızı değiştirir.
.
Bilinmez A ve bilinmez B noktalarından birbirine belirsiz kilometrelik hızla yaklaşan iki yabancının karşılaşma olasılığını hesaplamaya çalışıyoruz bu kitapla.. Matematikte soruyu hesaplamanız mümkün değil çünkü veriler yetersiz. Ama adına hayat dediğimiz düzlemde olasılıkların her zaman var olduğunu biliyoruz.Komik,hayali,anlamsız gelse de.. Ve buna da bir ad takıyoruz elbette: Tesadüf.
.
Antoine Laurain,kitapları,kedileri,çocukları,arkadaşları,kaybedilen/kaybolan eşleri serpiştiriyor ‘kırmızı defterli kadın’a. Aşk kitabı demek için fazlasıyla ‘altı doldurulmuş’ bir hikaye bu. Bulutların üstüne çıkaran bir aşk olmadığı gibi tüm dramaların üst üste yaşandığı bir aşk da değil. ‘Olgun’ bir karşılaşmayı planlıyoruz her sayfada. Laurent ve Laure birlikte olmalı evet,ama bunun zamanı ‘aniden’ gelmemeli. Pişmeli ve demini almalı aralarındaki ‘tesadüfler’ ki son sayfada mümkünlüğün nostaljisine varabilesiniz..
.
Peki bunu başarıyor mu yazar?
-Fazlasıyla.
